O ACHADO DO CASTRO

Título: O achado do castro

Autor:

Manuel Núñez Singala.
Nado en Lugo no ano 1963. Pasa a súa infancia en Vilalba e máis tarde estudia, traballa e vive en Santiago de Compostela. Sempre lle gustou escribir. Estudou filoloxía galega e traballou no Parlamento de Galicia e logo na Universidade de Santiago.

Premio:

Premio Xiria de Creación Teatral no 1987, por O achado do castro

Editorial:

Sotelo Blanco

Edición:

1º edición - Santiago de Compostela, decembro de 1990

Nº páxinas: 75

Xénero: Teatral

Argumento:

No libro existen dous bandos, nun Catulo e Caleno pretenden roubar o medallón do emperador facéndose pasar por Citrón, surxe o amor entre Manolitus e Carmiñae, pero está relación non lle gusta aos seus pai e o Emperador e Arpexia ordenan aos soldados que os vixilaran para encadealos en canto os viran xuntos, e así foi ata que o seu amor volveo a ser o mesmo que o dos seus respectivos pais.  Ao final celébranse as dúas bodas en conxunto e Catulo e Caleno non consiguen o medallón que querían roubar, e así remata a historia.

Temas: O amor

Estructura: Está dividido en 2 actos e por diálogos.

Personaxes:

-Manuel Núñez Singala o cal dirixe a obra.

-Ladróns, un listo e grodo e outro tonto e fraco.
-Soldado 1 e Soldado 2 (son semellantes, marciais, aínda que o soldado 1 é unha muller)
-Manolitus e Carmiñae (Rapaz e rapaza novos e namorados. Manolitus é fillo de Arpexia e Carmiñae é filla do Emperador)
-Emperador (Emperador romano vulgar. Pai de Carmiñae)
-Arpexia (Comercianta con carácter. Nai de Manolitus)
-Citrón (Un sabio tímido que está sometido ó Emperador)
-Escravo (Personaxe de cor esperto e moi irónico)

Lugar:

No palacio imperial

Tempo:

Na Roma do pasado

Narrador:

Narrador en 3º persoa omniscente

Vocabulario: Culto

Opinión persoal: Gustoume moito a verdad como conta a historia, como che fai pensar naquela época e como de algún xeito sumerllerte en aquel momento da historia. Foi un dos meu libros favoritos ata o momento de este curso.


Nova portada: